Soms gaan de gedachten in mijn hoofd véél sneller dan normaal.
Mijn gedachten gaan dan bijvoorbeeld als volgt:
Ik kijk op de klok: het is 09:24, ik denk:
Ok, ik hoef pas om 10 uur bij tandheelkunde te zijn, dus nog tijd genoeg. En de studente die mij tegenwoordig behandelt komt ook wel eens te laat.
Meteen daarna dacht ik na over wat ik gedacht had:
Ja, dat denk je nou wel, "nog tijd genoeg", maar je weet hoe dat gaat:
dan ga je het rustig aan doen en dan moet je je uiteindelijk toch nog de longen uit je lijf fietsen om op tijd te komen.
Jaa... dat patroon kennen vast méér mensen: eerst tijd genoeg en uiteindelijk tóch moeten haasten.
Maar toch, denk ik, dat patroon "Ik heb nog tijd genoeg, maar dan ga ik het langzaamaan doen en dan moet ik me toch weer haasten." dat mechanisme zie ik wel erg vaak bij mezelf, het is misschien een ingeslepen patroon dat misschien iets te maken heeft met mijn geboorte:
Eerst rustig in de baarmoeder zitten, "ik zit hier prima"
en mijn moeder dacht: er is nog tijd genoeg, ik kan dit nog wel doen en dat nog wel doen.
Maar dan opeens moest ik eruit moet met heel veel haast en in grote paniek.
Mijn geboorte was zó moeilijk, dat mijn vader vreesde voor het leven van mijn moeder én dat van mij.
Ik dacht ook nog in een flits: heb ik dat idee over dat ingeslepen patroon van mijn geboorte misschien van Kai, "mijn" psycholoog gekregen?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Nee" zei Kai, toen ik het hem later vroeg. Ach, misschien is het allemaal maar fantasie.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nadat ik dat allemaal gedacht had, krabbelde ik het snel met potlood op de achterkant van een A-4tje, terwijl ik thee zette, twee sinaasappels perste en opdronk en mijn boterham zo rustig mogelijk wegkauwde.
En inderdaad: nog net op tijd zat ik in de tandartsstoel, met een bezweet T-shirt van het harde fietsen.
Al die gedachten zijn "talig", vlak daaronder zitten nog heel veel niet-verbale denkprocessen, halfbewust of onbewust.
Zie Piet Vroon
Ruw geschat duurden die gedachten van 9:24 tot 9:26.
Dit soort gedachten heb ik wel vaker, het soort gedachten is niet heel bijzonder, maar tijdens een Hoogpool gaan ze veel sneller dan normaal.
Benjamin Libet Wiki heeft experimenten gedaan waaruit blijkt, dat het ongeveer een halve seconde kost om een simpele beslissing te nemen.
Ik heb geen idee van de duur van ingewikkelder beslissingen, zoals die van mij over me haasten of rustig aan doen. Volgens mij sta ik dan best wel een tijdje voor me uit te staren "in gedachten verzonken". Maar tijdens een HoogPool gaat het wel sneller dan anders, dat weet ik zeker.
________________________________________________________________________________________________
Ik heb al vaak geprobeerd mensen uit te leggen hoe dat voelt, de Hoogpool, sub-manies of hypomaan zijn.
Ik ga nu proberen het uit te leggen aan de hand van een grafiek van mijn denksnelheid, mijn hersenactiviteit.
Het is een vergelijking en elke vergelijking gaat mank, deze dus ook, op allerlei punten.
Het is een poging.
Uitleg voor dummy's die toch formules willen volgen.
Zoals ik.
X Y
3 -3
Y = (3 - 5) * (3 - 5) * (3 - 5) + 5
= -2 * -2 * -2 + 5 = -8 + 5 = -3
4 4
Y = (4 - 5) * (4 - 5) * (4 - 5) + 5
= -1 * -1 * -1 + 5 = -1 + 5 = 4
5 5
Y = (5 - 5) * (5 - 5) * (5 - 5) + 5
= 0 * 0 * 0 + 5 = 0 + 5 = 5
6 6
Y = (6 - 5) * (6 - 5) * (6 - 5) + 5
= 1 * 1 * 1 + 5 = 1 + 5 = 6
7 13
Y = (7 - 5) * (7 - 5) * (7 - 5) + 5
= 2 * 2 * 2 + 5 = 8 + 5 = 13
De functie voor deze grafiek is Y = (X-5)3 + 5.
De basis is Y = X3
-5 en +5 heb ik alleen toegevoegd om de grafiek op de plaats te krijgen waar ik hem hebben wil, de vorm van de grafiek verandert daardoor niet.
Als de schuifknop naar links of naar rechts gaat, verandert mijn stemming. Als hij naar rechts gaat, wordt mijn stemming "hoger", naar links wordt hij "lager".
Maar er is iets aan de hand met die schuifknop,
als de X-knop 1 stapje naar rechts gaat, gaat Y (mijn stemming), niet evenredig omhoog. Om een voorbeeld te geven: als de knop van 6 naar 7 schuift, gaat mijn stemming van 6 naar 13.
Mijn stemming gaat niet langzaam omhoog of omlaag, op een gegeven moment vliegt mijn stemming de lucht in. Of de grond in.
Bij X = 4,5 tot X = 5,5 is alles normaal, ongeveer Y = 5, maar dat is slechts een kort stukje.
Bij X = 6, dus Y = 6, word ik lekker vrolijk en optimisties, maar dat heeft iedereen wel eens, ik zit nog veilig in licht-groen.
Tussen X = 6 en X = 7 gaat Y omhoog van 6 naar 13. Van lichtgroen via middelgroen naar donkergroen en uiteindelijk zwart.
Middelgroen is het begin van de HoogPool, ik voel me steeds vrolijker en optimistieser, ik kan nog net normaal funksioneren.
Bij donkergroen voel ik me een genie en bij zwart ben ik rijp voor opname. Dat is gelukkig nog nooit voorgekomen.
Bij X=4, dus Y = 4, word ik wat somber en pessimisties, maar dat heeft iedereen wel eens, ik zit nog veilig in licht-rood.
Tussen X = 4 en X = 3 gaat Y omlaag van 4 naar -3. Van lichtrood via middelrood naar donkerrood en uiteindelijk zwart.
Middelrood is het begin van de LaagPool, ik voel me steeds somberder en pessimistieser, ik kan nog net normaal funksioneren.
Bij donkerrood voel ik me een niksnut en bij zwart ben ik rijp voor opname. Dat is gelukkig nog nooit voorgekomen.
Het is slechts een vergelijking, zo werkt het natuurlijk niet.
Het hele verhaal over die grafiek is natuurlijk een voorbeeld van overspannen HoogPool-denken, zoals Dokter Zagtmond (hij heet eigenlijk Hartong, CWZ) zei: "Mensen die zulke functies uitschrijven zijn rijp voor opname" Hij zei het geamuseerd lachend.
Later las ik dat Giulio Tononi Wiki het echt heeft onderzocht. In Hersenwerk (p. 165) staat, hoe hij het met zijn Φ veel mooier en duidelijker uitlegt. En ook nog eens gebaseerd op neurowetenschappelijk onderzoek en echte wiskunde ;-)
Maar met intuïtie en introspectie en gym α zat ik toch aardig in de buurt.
Vind ik zelf.
Op p. 161 in hetzelfde boek staat over de toestand waarin mijn brein verkeert tijdens de HoogPool:
"Je zult je maar continu bewust zijn van alle informatie om je heen of van elke beslissing die je neemt. Het zou gekmakend zijn."
Juist, het maakt me gek. Of beter, ik ben op dat moment "gek", het is een toestand van gekte. Ok, een beetje gek.
De grafiek zegt niets over duur van al die periodes.
In zo'n HoogPool fase is niet alleen de snelheid van denken hoger, ik krijg ook veel meer prikkels binnen, interne en externe prikkels. Ik ben me ook meer bewust van mijn gedachten, ik hoor mezelf duidelijker denken, helderder dan normaal.
Zie vooral ook Mark Mieras, Ben ik dat? over denkprocessen.
Daar staat ook meer over de neurotransmitters die bij het denken te pas komen. Welke chemiese processen veranderen als iemand de maniese kant op gaat. (vaak zegt men: welke chemiese processen het veroorzaken, maar die chemiese processen veroorzaken niet andere gedachten, het zijn die andere gedachten, datgene wat fysiek waarneembaar is van de gedachten.