I remember you well in the Chelsea Hotel,
you were talking so brave and so sweet,
giving me head on the unmade bed,
while the limousine wait in the street.
Those were the reasons and that was New York,
we were running for the money and the flesh.
And that was called love for the workers in song
probably still is for those of them left.

Ik weet 't nog wel, in 't Chelsea Hotel,
jouw woorden zo dapper, zo lief,
jij hebt mij gepijpt op het rom'lige bed,
al stond de taxi buiten te wachten.
Zo ging dat toen en dat was New York,
we volgden het geld en het vlees.
En dat wás houden ván als je ín de muziek zat
vast is't zo nóg voor wíe er nog zijn.

Ah but you got away, didn't you babe,
you just turned your back on the crowd,
you got away, I never once heard you say,
I need you, I don't need you,
I need you, I don't need you
and all of that jiving around.

Ah, maar jij bent ontsnapt, zo is het toch meid,
je hebt het volk je rug toegekeerd,
jij bent ontsnapt, 'k heb je nooit horen zeggen,
Ik mis je, ik mis je toch niet,
Ik mis je, ik mis je toch niet
en al dat gezeur en gezanik.

I remember you well in the Chelsea Hotel
you were famous, your heart was a legend.
You told me again you preferred handsome men
but for me you would make an exception.
And clenching your fist for the ones like us
who are oppressed by the figures of beauty,
you fixed yourself, you said, "Well never mind,
we are ugly but we have the music."

Ik weet 't nog wel, in 't Chelsea Hotel,
je was beroemd en je hart een legende.
Je zei het opnieuw: 'k heb liever 'n knapperd
maar voor mij wou j'n uitzond'ring maken.
En je balde je vuist voor wie zoals wij
onderdrukt wordt door cijfers van schoonheid,
je fixte jezelf, je zei: "Maakt ook niet uit,
we zijn lelijk, maar wij kunnen zingen."

Ah but you got away, didn't you babe,
you just turned your back on the crowd,
you got away, I never once heard you say,
I need you, I don't need you,
I need you, I don't need you
and all of that jiving around.

Ach maar jij bent ontsnapt, zo is het toch meid,
je hebt het volk je rug toegekeerd,
jij bent ontsnapt, 'k heb je nooit horen zeggen,
Ik mis je, ik mis je toch niet,
Ik mis je, ik mis je toch niet
en al dat gezeur en gezanik.

I don't mean to suggest that I loved you the best,
I can't keep track of each fallen robin.
I remember you well in the Chelsea Hotel,
that's all, I don't think of you that often.

Ik zeg nou echt niet, dat 'k 't meest van jou hield,
Ik hou het niet bij, de gevallen robijnen.
Ik weet 't nog wel, in 't Chelsea Hotel,
Maar goed; 'k moet al niet meer zo vaak aan je denken.

Hertaling Philip van Rijthoven