Barco Negro

De manhã, temendo, que me achasses feia!
Acordei, tremendo, deitada n'areia
Mas logo os teus olhos disseram que não,
E o sol penetrou no meu coração.

Zwarte boot

Vanmorgen was ik bang, dat je me lelijk zou vinden,
Rillend werd ik wakker, liggend in het zand,
Maar je ogen zeiden meteen dat het niet zo was
En de zon drong binnen in mijn hart.

Vi depois, numa rocha, uma cruz,
E o teu barco negro dançava na luz
Vi teu braço acenando,
entre as velas já soltas
Dizem as velhas da praia,
que não voltas:

Toen zag ik een kruis op een rots,
En jouw zwarte boot danste in het licht,
Ik zag je met je armen zwaaien,
tussen de al losgemaakte zeilen,
De oude vrouwen op het strand zeggen,
dat je nooit meer terug zult komen.

São loucas! São loucas!

Gek zijn ze! Gek zijn ze!

Eu sei, meu amor,
Que nem chegaste a partir,
Pois tudo, em meu redor,
Me diz qu'estás sempre comigo.

Ik weet, mijn lief,
Dat je niet eens bent uitgevaren,
Want alles om mij heen
Zegt me dat je nog altijd bij me bent.

No vento que lança areia nos vidros;
Na água que canta, no fogo mortiço;
No calor do leito, nos bancos vazios;
Dentro do meu peito, estás sempre comigo.

In de wind die het zand tegen de ruiten jaagt,
In het water dat zingt, in het matte vuur,
In de warmte van het bed, op de lege zandbanken,
Diep in mijn hart ben je altijd bij mij.

Eu sei, meu amor,
Que nem chegaste a partir,
Pois tudo, em meu redor,
Me diz qu'estás sempre comigo.

Ik weet, mijn lief,
Dat je niet eens hebt kunnen vertrekken,
Want alles om mij heen
Zegt me dat je altijd bij me bent.