Bij lichaamsoefeningen tijdens yoga, dansen, meditatie en dergelijke zeggen ze vaak:

"Voel hoe de aarde je draagt."

Maar dan denk ik, dan voel ik:
de aarde draagt mij niet, de zwaartekracht trekt mij naar beneden, we worden tegen de aarde aangedrukt.
Als we staan moeten we veel moeite doen om (recht) overeind te blijven.

---

Tijdens de zonnegroet denk ik ook vaak:
de zon komt niet op,
ik draai onder de zon door.


Ik schrijf over het Leven op Aarde.
Buitenaards leven en leven in de hemel zijn nog niet aangetoond.
Lijkt me ook bijzonder onwaarschijnlijk.


Heeft de dokter het goede been geamputeerd?
Nee, hij heeft het goede been geamputeerd.

Dat is vreselijk!

Heeft de dokter het goede been geamputeerd?
Ja, hij heeft het goede been geamputeerd.

Oh, gelukkig!


Grafiese ontwerpers zijn vlakkenvullers.


Als ik niet kan slapen ga ik maar cryptogrammen oplossen,
denken over onbelangrijke dingen om te kunnen stoppen met het denken over belangrijke dingen.

Soms ga ik ook zelf cryptogrammen in elkaar zetten.
Dan kunnen andere mensen die niet kunnen slapen mijn cryptogrammen gaan oplossen,
denken over onbelangrijke dingen om te kunnen stoppen met het denken over belangrijke dingen.


Als je vaak langs de rand van de afgrond loopt, raak je ermee vertrouwd,
dan wordt het minder angstaanjagend.

Wel uitkijken dat je toch blijft uitkijken, want het wordt niet minder gevaarlijk.


Beter te hard lang geblazen dan de tong gebrand.


En wat doen we met de huilers?

Ik bedoel, de menselijke huilers van boven de 70?


Dat is geen wet van meten en persen. Digibron.nl



     Reageren